بررسی و مقایسه تغییرشکل سازه های نگهبان از نوع نیلینگ و دیواره دیافراگمی

تغییرشکل سازه های نگهبان، به خصوص سازه های نگهبان دائمی که در مناطق شهری ساخته می شوند بسیار حائز اهمیت است زیرا ممکن است سبب آسیب رسیدن به ساختمان های مجاورگود گردد. از این رو در این پایان نامه به بررسی رفتار تغییرشکلی دو نوع از سازه های نگهبان رایج شامل دیوار خاک دوخت و دیوار دیافراگمی پرداخته شده است. به منظور صحت سنجی مدل اجزای محدود برای دیوار خاک دوخت از دیوار خاک دوخت کلاتر در فرانسه و برای دیوار دیافراگمی از یک دیوار دیافراگمی ساخته شده در کوالالامپور استفاده شده است. پس از تأیید مدل های ارائه شده، یک مدل پایه برای هر دیوار پیشنهاد شد. این مدل یک گود به ارتفاع 10 متر است که دیوار خاک دوخت براساس fhwa2003و دیوار دیافراگمی به روش تعادل لنگرها و کنترل در برابر برآمدگی کف، برای این ارتفاع طراحی شده اند. با استفاده از تحلیل اجزای محدود به بررسی پارامترهایی شامل سختی خاک، سربار، مراحل گودبرداری و مدل خاک پرداخته شده است.ازانجام بررسی های عددی می توان نتیجه گرفت به کارگیری مدل خاک سخت شونده برای دیوار خاک دوخت، نسبت به مدل مور کولمب پاسخ ها را 6/2 برابر افزایش داد در حالیکه برای دیوار دیافراگمی این مقدار4/4 برابر افزایش یافت. بنابراین می توان گفت مدل خاک سخت شونده در رفتار دیوار دیافراگمی تأثیر بیشتری دارد. با مقایسه تغییرمکان ها در حالت با سربار و بدون سربار برای دو نوع دیوار مشاهده شد که وجود سربار، تغییرمکان دیوار خاک دوخت را 6/2 برابر افزایش می دهد در حالیکه تغییرمکان دیوار دیوار دیافراگمی را 74/3 برابر افزایش می دهد. به عبارت دیگر می توان گفت اثر وجود سربار در دیوار دیافراگمی قابل ملاحظه تر است.نسبت تغییرمکان افقی به دست آمده برای دیوار خاک دوخت در رس نرم/متوسط/سخت به صورت 72/58/56 است در حالیکه این نسبت برای دیوار دیافراگمی به صورت 66/40/24 است. می توان چنین نتیجه گرفت که در محدوده سختی زیاد تا متوسط، سختی اثر چندانی بر رفتار تغییرشکلی دیوار خاک دوخت ندارد حال آنکه رفتار تغییرشکلی دیوار دیافراگمی را کاملاً تحت تأثیر قرار می دهد.